Startpagina??? > ???Gastschrijvers??? > ???

Klaas Hagens - Melkboer zet na 50 jaar laatste fles op de stoep

Algemeen Dagblad 16-4-2015
Bas Boerma
?? AD.

In veel dorpen en steden is de ouderwetse melkboer een beeld uit lang vervlogen tijden. In het Zuid-Hollandse Oude-Tonge is de rammelende melkwagen nog altijd een begrip. Tot volgende week, dan wordt de laatste fles melk aan de deur geleverd. ,,Gek om melk bij de supermarkt te halen.''

Klaas Hagens (65) rijdt al bijna een halve eeuw van deur tot deur in Oude-Tonge. De lege flessen vervangt hij door volle en hij haalt geld uit een in goed vertrouwen achtergelaten portemonneetje. Dat hij een van de laatsten der Mohikanen is, weet hij zelf maar al te goed. ,,Ik ken niemand meer die dit doet. Maar ik sluit niet uit dat er nog een paar in Zeeuws-Vlaanderen rondrijden.''

Ambacht
Omdat de lokale melkboeren niet bij een branchevereniging zijn aangesloten, kan Detailhandel Nederland niet zeggen hoeveel van hen er nog rondrijden. Voorzichtig wordt het aantal geschat op 'enkele tientallen'. Een oer-Hollands ambacht sterft langzaam uit.

In zijn dorp is Hagens bezig met zijn afscheidstournee. Hij parkeert zijn blauwwitte wagen al 49,5 jaar op precies dezelfde plek in de Nieuwstraat. ,,Ik zet hem hier altijd strak tegen de stoep, anders blijft-ie schommelen. Een handrem heb ik niet. Je wordt vanzelf vindingrijk.''

Hagens stopt de motor en beent met grote passen naar de voordeur van Sita van Loon, een van zijn 435 klanten in het dorp. Een plastic melkrekje staat klaar om te worden gevuld. ,,Klaas zet het nog net niet in de koelkast,'' zegt Van Loon, terwijl ze iets meer dan 6 euro afrekent voor een weekvoorraad zuivel. ,,Wij zijn al jaren vaste klant. Dat is nou eenmaal zo gegroeid. Het zal wel gek zijn om na 25 april melk bij de supermarkt te moeten halen.''

Terug in zijn auto schrijft Hagens twee flessen melk, een pak yoghurt en een pak havermout bij in zijn administratie. Het gekreukte papier, waarop Van Loon haar laatste bestelling noteerde, verdwijnt in zijn mapje.

40 meter verderop zet Hagens opnieuw zijn auto stil. Zijn klanten zijn niet thuis, merkt hij direct. Klaas kent ze allemaal: ,,Normaal blaffen de honden al als ik de straat in rij. Ze zal wel een ommetje aan het maken zijn.''

De bestelling levert hij af bij de deur, waar een gevulde portemonnee klaar ligt. Secuur telt hij de 'stuivers' en neemt het nieuwe briefje met bestellingen mee.

Praatje
Ina Mackloet is wel thuis. De geboren Flakkeese is al 46 jaar klant bij de broers Klaas en Adrie. De laatste stopte 9 jaar geleden. ,,Die jongens hebben zo lang gelopen,'' zegt ze in dialect. ,,In gun hem nu zijn rust. Al zal ik het wel missen, dat praatje aan de deur. Klaas en Adrie zijn altijd twee fluitende krullenbollen geweest. Er gaat toch een traditie weg.''

Bij iedere voordeur krijgt de zestiger pensioentips. ,,Lief bedoeld, hoor,'' zegt hij, als hij huiswaarts keert voor een kop koffie met zijn vrouw.

,,Maar ik heb al plannen voor mijn vrije tijd. Mijn eerste vrouw, die 8 jaar geleden is gestorven, hield de tuin altijd bij. Dat ga ik nu zelf doen. En mijn huis kan wel een lik verf gebruiken. Ik vermaak me wel.''

De Persgroep Digital. Alle rechten voorbehouden.