Februari 2018.

Vorige maand ben ik op bezoek geweest bij mijn oude buurman en damvriend Gerad Withaar (91).

Hij woont al jaren in de Talma Hof.

Na een half uurtje praten en een kopje koffie ben ik weer op huis aangegaan.

Ik was al een eindje buiten, toen ik achter me iemand ???Meneer, meneer!??? hoorde roepen.

Het was een vrouw van een jaar of vijftig, zonder jas.

Ze keek me verschrikt aan.

???Mijnheer, komt U even terug. Uw koffie is net ingeschonken.???

???Mijn koffie???? reageerde ik, ???die heb ik net op!???

???Ja, maar er is een tweede keer voor U ingeschonken.???

???Mag ik dat voor de volgende keer tegoed houden????

???Liever niet, verder moet ik U ook nog afmelden.???

Afmelden? Dat hoeft toch niet? Ik vond het maar vreemd.

De vrouw maakte een verwarde indruk. Ze moest achter me aan gelopen zijn naar buiten.

Omdat ik een paar jaar als vrijwilliger in de Talma Hof gewerkt had, wist ik dat dit wel eens gebeurde.

Het was koud. ???Ik loop wel even met U mee.???

Terug in de hal, sloeg ze linksaf.

???Nee, ik kwam van Hooiland.???

???Nee hoor, U kwam van deze kant.???

Op dat moment kwam er een jong meisje aangelopen: ???We hebben meneer al gevonden, hoor!???

De vrouw sloeg haar hand voor de mond: ???O, U bent het niet, sorry, hoor!???

Ze wist niet hoe ze zich moest verontschuldigen.

???Geeft niet, hoor,??? reageerde ik. ???Ik zag U ook voor iemand anders aan???..???